طراحی و پیاده سازی سیستم بودجه ریزی عملیاتی

بودجه ریزی عملیاتی، ارتباط بین داده ها و ستاده ها را در راستای افزایش کارایی برقرار می کند و برنامه ریزی و پایش عملکرد را به برنامه متصل می سازد بنابراین مکمل بودجه برنامه ای است . در تنظیم بودجه عملیاتی به جای تمرکز بر تامین هزینه منابع مورد استفاده در ارائه خدمات و محصولات ، بر مدیریت این منابع در دستیابی به اهداف عملیاتی سازمان تمرکز می شود و فعالیت ها و اقدام های سازمان برنامه ریزی می گردد ، لذا روش های حسابداری قیمت بهای تمام شده و روش های کارسنجی و ظرفیت سنجی استفاده می گردد . هدف نهایی بودجه ریزی عملیاتی ، یاری رساندن به اتخاذ تصمیم های منطقی در خصوص تخصیص و تعهد منابع ، بر اساس خروجی ها و نتایج قابل سنجش است .

اهداف ویژه بودجه ریزی عملیاتی شامل موارد ذیل می باشد :

• دستیابی به منابع صحیح جهت اتخاذ تصمیم در خصوص تخصیص منابع
• ایجاد ارتباط بین بودجه و نتایج عملکرد برنامه
• ارائه مبنایی برای پاسخگویی بیشتر در قبال استفاده از منابع
• تمرکز فرایند تصمیم گیری روی مهمترین مسائل و چالش های سازمان
• ارائه مشوق هایی برای مدیریت عملکرد بر مبنای بهبود مستمر و تحقق پاسخگویی

شفافیت و نظام بودجه ریزی عملیاتی

با توسعه تجارت و علوم مدیریتی و همچنین ابزارهای پردازش اطلاعات، توجه به دانش مالی و حسابداری و استفاده توأم اطلاعات مالی و غیرمالی در راستای مدیریت سازمان­ها، بیش از پیش ضرورت یافته است و به ضرورتی انکارناپذیر برای موفقیت سازمانی تبدیل شده است. فراگیر شدن تفکرهای نوین در عرصه برنامه­ریزی استراتژیک نظیر ارزیابی متوازن و تلفیق دانش مالی با دانش مدیریتی و علوم مهندسی گواه این مدّعاست.

پاسخگویی دارای دو مرحله اساسی است: «توصیف و اقدام». اولین قدم در راستای بهبود این مهم، ایجاد سیستم­های اطلاعاتی شفاف و عینی جهت ارزیابی عملکرد و گزارش آن به عموم مردم و دومین و مهمترین گام، اقدام بر اساس این اطلاعات در عمل و در انتخاب مسئولین و مدیران و پاداش و تنبیه آنان بر اساس اطلاعات عینی و متقن مستخرج از این سیستم­های اطلاعاتی است.

بودجه ریزی عملیاتی یا عملکرد، یکی از ابزارهای علمی در راستای تحقق پاسخگویی عملکرد و ایجاد شفافیت اطلاعاتی و اقدام بر اساس عملکرد (در قالب تخصیص عملکردی بودجه) است که در سال­های اخیر، به شدت مورد توجه قرار گرفته است.

بدیهی است با توجه به تنگناهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی موجود در کشور، یکی از ابزارهایی که می­تواند کشور را از مشکلات موجود نجات دهد، نظام بودجه­ ریزی عملکرد است. ویژگی­های تفکر بودجه ­ریزی عملکرد به گونه­ ای است که درصورت پیاده ­سازی و پای­بندی به آن می­توان امیدوار بود تغییرات چشمگیری در عرصه اقتصادی و اجتماعی و مدیریتی کشور رخ دهد و هزینه­ های تصمیمات ارزشی و سیاسی، در اتخاذ آن­ها، مورد توجه قرار گیرند.

در عمل، پیاده­ سازی بودجه ریزی عملیاتی مسیری دشوار و زمان­بَر و مستلزم تغییر فرهنگی است که دست­کم یک یا دو نسل به طول می­انجامد؛ اما دستاوردهای حاصل از این اقدام، به تدریج محقق می­شود و باید توجه داشت که پیمودن این مسیر باید تدریجی، منظم و پیوسته باشد. آن­چه از نظر فنی حایز اهمیت است، توجه به دستاوردهای مورد انتظار و استفاده از تکنیک ­های متناسب با محیط و فرهنگ ایران و مدل متناسب با ویژگی­های سازمان مورد نظر است و بدیهی است نمی­توان یک مدل عملیاتی برای همه سازمان­ها تجویز کرد. اما تعیین یک مدل مفهومی جامع در سطح کل بدنه دولت ضرورت دارد. به جای تاکید بر تکنیک­ها و فنون پیاده ­سازی، باید بر دستاوردهای مورد انتظار از تأکید شود و طی یک برنامه منسجم و توسط کارگروه های فنی و مدیریتی، حصول تدریجی به این دست ­آوردها پایش و کنترل گردد.

تعریف بودجه ریزی عملیاتی PBB (عملکرد)

بودجه ریزی عملیاتی یا عملکرد، ارتباط بین داده­ها و ستاده­ها را در راستای افزایش کارایی برقرار میکند و برنامه­ ریزی و پایشِ عملکرد لایه­ های مختلف سازمان را هدف قرار می­دهد و عملکرد را به برنامه متصل می­سازد؛ بنابراین مکمل بودجه برنامه­ای است. در این روش باید مشخص شود که با توجه به بودجه تخصیص یافته به هر سازمان، خروجی و نتایج حاصل به چه میزان و با چه کیفیتی محقق شده و آیا با برنامه سازمانی، انطباق دارد یا خیر؟. در این رویکرد، سعی می­شود برای تولید و عرضه میزان مشخصی ستانده، نهاده­ها به حداقل برسد، یا دستیابی به عملکرد برنامه­ریزی شده با صرف بودجه تخصیص یافته، تضمین شود که نشان‌دهنده ارتقای کارایی عملکرد سازمان خواهد بود. در تنظیم بودجه عملکردی به جای تمرکز بر تأمین هزینه منابع مورد استفاده در ارائه خدمات و محصولات، بر مدیریت این منابع در دستیابی به اهداف عملیاتی سازمان تمرکز می­شود و فعالیت­ها و اقدام­های سازمان، برنامه­ ریزی می­گردد؛ لذا از روش­های حسابداری قیمت تمام شده و روش­های کارسنجی و ظرفیت­ سنجی، استفاده می­گردد. هدف نهایی بودجه­ریزی عملکردی، یاری رساندن به اتخاذ تصمیم­های منطقی در خصوص تخصیص و تعهد منابع، بر اساس خروجی­ها و نتایج قابل سنجش است. بودجه­ ریزی عملکردی اهداف ویژه­ای نظیر دست­یابی به مبنای صحیح جهت اتخاذ تصمیم در خصوص تخصیص منابع، ایجاد ارتباط بین بودجه و نتایج عملکرد برنامه، ارائه مبنایی برای پاسخگویی بیشتر در قبال استفاده از منابع کشور، تمرکز فرایند تصمیم­گیری روی مهم­ترین مسایل و چالش­هایی که سازمان با آن مواجه است و ارائه مشوق­هایی برای مدیریت عملکرد بر مبنای بهبود مستمر است و مبنایی برای تحقق پاسخ­گویی در سازمان­ها فراهم می ­آورد.

بودجه­ ریزی برنامه­ ای

در بودجه برنامه­ای، اعتبارات برحسب وظایف و برنامه ­ها تخصیص می­ یابد و هدف از هر عملیات و اقدام، اثربخشی آن است و قیمت تمام شده آن مدنظر قرار نمی­گیرد.

بودجه سنتی متداول، بودجه­ای است که در آن اعتبارات هر سازمان دولتی به تفکیک فصول و مواد هزینه (صرف­ نظر از کارکرد هزینه) تخصیص می­یابد. در بودجه سنتی، نوع و ماهیت هزینه­ ها مشخص می­شود، اما این­که هر هزینه برای کدام هدف یا اجرای کدام برنامه یا فعالیت باشد، مشخص نمی­گردد. روش سنتی به دلیل سادگی، عدم ابهام و توانایی کنترل هزینه­ها در مقایسه با سال­های قبل و مشخص کردن داده­های هزینه­بر، بیشتر مورد استفاده بوده است، اما به دلیل عدم ارتباط مشخص مصارف با خروجی­ها و نتایج در این شیوه بودجه­ ریزی و نیز با افزایش روزافزون وظایف دولت­ها درامور اقتصادی و اجتماعی و نیاز سازمان­ها به اطلاعات کارکردی درخصوص آثار و نتایج حاصل از مصارف، کارایی خود را در برنامه­ ریزی از دست داده است.

بودجه برنامه ه­ای شبیه بودجه عملکردی است، با این تفاوت که بودجه برنامه ه­ای به طبقات بالاتر سلسله مراتب عملکردی سازمان­ها مربوط می­شود و مهم­ترین چالش این شیوه بودجه ­ریزی، تسری آن به لایه­های عملیاتی سازمان است و در سازمان­ هایی که بلوغ سازمانی آن­ها کامل نیست، اغلب اجرای این سیستم بودجه ه­ای، باعث می­شود برنامه­ هایی تنظیم و تهیه گردد که بسیاری اوقات محقق نمی­گردد و رابطه کمی و دقیق این برنامه­ ها با عملکرد جاری سازمان برقرار نیست. در تنظیم این نوع بودجه ممکن است بدون محاسبه دقیق مخارج هر واحد از فعالیت دولتی، هزینه­ ها فقط بر اساس سیاست­های کلی مالی پیش­ بینی گردد. در کل از نظر ماهیت، بودجه برنامه­ای کار بررسی مقامات دستگاه اجرایی برنامه­ ریزی و مجلس را آسان می کند و تصویری از عملکرد دستگاه اجرایی و نتایج به دست آمده از منابع به کار رفته در سطح برنامه ارائه می­نماید، اما مسیر دستیابی یا اصلاح عملکرد در دستیابی به برنامه­ های تدوین شده را به روشنی مشخص نمی­کند و در سطح عملیاتی امکان ارزیابی و پایش را فراهم نمی­ آورد.

ضرورت بودجه ریزی عملیاتی

در راستای سیاست­های دولت و تکالیف قانونی مربوط به اصلاح نظام بودجه­ریزی سازمان­ها و موسسات بخش عمومی و دولتی موضوع قوانین توسعه کشور و تاکید بر محاسبه بهای تمام شده محصولات و خدمات موضوع تبصره ۲۰ قانون بودجه کشور، و با توجه به ضرورت­های اقتصادی موجود و آثار عوامل کلان اقتصادی نظیر هدفمندی یارانه­ها، کلیه سازمان­های دولتی کشور موظفند نسبت به تهیه بودجه­ به صورت عملکردی اقدام نمایند.

اهداف بودجه ریزی عملیاتی

هدف از طراحی سیستم بودجه ریزی عملکرد، ایجاد ابزاری جهت اعمال کنترل­ های مدیریتی و امکان ردیابی و مدیریت منابع صرف شده با هدف برنامه­ ریزی منابع سازمانی و محقق ساختن فرایند ارزیابی عملکرد سازمانی است و تلاش می­شود با طراحی سیستم مناسب، با صرف هزینه و زمانی معقول، امکان کسب منافع حاصل از کاربرد اطلاعات مربوط در خصوص مصرف منابع سازمانی و نتایج و پیامدهای حاصل از این منابع مصرفی فراهم گردد و مدیران را بر تحلیل دقیق و کاربردی مغایرت­های عملکردی و پیامدهای حاصل از اقدامات با توجه به برنامه استراتژیک سازمانی، قادر سازد، به نحوی که با ایجاد امکان مدیریت مخارج و درآمدها، بستر لازم جهت دستیابی به اهداف سازمانی و هدایت و کنترل منابع شرکت ایجاد گردد. افزون بر این، استفاده از سیستم بودجه ریزی عملیاتی که به نحوی یکپارچه با سایر زیرسیستم­های سازمانی عمل نماید، منجر به هماهنگی بین بخشهای مختلف سازمانی و جلوگیری از دوباره­ کاری­ ها و رفع ابهام در شرح وظایف سازمانی می­گردد که تسریع در پاسخگویی و اجرای وظایف محوله هر بخش را به همراه خواهد داشت. ایجاد چنین سیستمی، امکان تعریف روابط واحدهای سازمانی با یکدیگر و تفکیک و شفافیت وظایف را میسر می­سازد و مدیریت را در امر تصمیم­گیری یاری داده، انعطاف­ پذیری او را در پاسخگویی به فرصت­های مساعد موجود افزایش می­دهد. بدیهی است بدون دسترسی به موقع به اطلاعات عینی، اتخاذ تصمیم­های مدیریتی صحیح و منطقی امکانپذیر نیست که پیامد آن اتلاف منابع سازمانی و عدم تحقق اهداف سازمانی خواهد بود.

مزایای بودجه­ ریزی بر مبنای عملکرد

• تغییر رویکرد بودجه از تاکید بر ورودی­ها و منابع به خروجی­ها (Output) و پیامدها (Outcome) در راستای افزایش اثربخشی نظام بودجه در کنترل عملکرد بر اساس برنامه­ها و اهداف استراتژیک سازمانی.
• برقراری ارتباط شفاف میان منابع صرف شده و عملکرد و به تبع آن خروجی­های سازمانی.
• ایجاد زیرساخت­های اطلاعاتی مورد نیاز جهت ارزیابی عملکرد درون­سازمانی (بخش­ها و منابع) و برون­سازمانی (خروجی­های سازمان و پیامدها) بر اساس معیارهای عینی عملکرد.
• استخراج بهای تمام شده انواع خدمات ارائه شده توسط سازمان­ها و تخصیص مناسب و هدفمندِ (مبتنی بر عملکرد) اعتبارات بودجه­ای با هدف ارائه خدمات مطلوب­تر به جای صرف غیرهدفمند منابع بیشتر.
• ایجاد زیرساخت­های اطلاعاتی مورد نیاز جهت مدیریت هزینه­ها با توجه به اثربخشی آن­ها.
• ایجاد زیرساخت­های اطلاعاتی لازم جهت مدیریت ظرفیت منابع بویژه نیروی انسانی
• ایجاد بسترهای اطلاعاتی مناسب جهت استانداردسازی خدمات از طریق شناسایی و تحلیل فعالیت­های موثر در ارائه خدمات و ایجاد امکان بررسی و مهندسی فعالیت­ها.
• بهبود و ارتقای تدریجی و مستمرِ عملکرد و کارایی کلیه زیرسیستم­های اطلاعاتی سازمانی از طریق تبادل موثر اطلاعات با آن­ها.

مشاوره و تهیه و تنظیم اظهارنامه مالیاتی

• با شماره زیر تماس بگیرید
• موضوع خود را با کارشناسان ما مطرح کنید
• و با خیال راحت کار خود را به ما بسپارید

۰۲۱-۸۸۸۶۲۳۰۱

پاسخگویتان هستیم حتی در ایام تعطیل

ثبت درخواست آنلاین

مراحل اجرای بودجه ­ریزی بر مبنای عملکرد

بودجه ریزی عملیاتی جاری شامل ۴ مرحله اجرایی به شرح زیر است:

شناخت وضعیت موجود

این مرحله شامل بررسی قابلیت­های سیستم­ها و زیرسیستم­های اطلاعاتی مکانیزه موجود، ایجاد زمینه فرهنگی و جمع­ آوری اطلاعات لازم جهت اجرای پروژه، از طریق مشاهده و مصاحبه و در صورت لزوم پرسش­نامه، به شرح زیر است:

• شناسایی کلیه منابع ارائه­دهنده فعالیتها و خدمات در سازمان مورد مطالعه و بخش­های سازمانی موجود و مرتبط ساختن این مراکز مولد درآمد و هزینه با بخش­های فیزیکی و کدینگ هزینه­ها در قالب مراکز مسئولیت
• شناسایی کلیه مراکز فعالیت سازمانی با توجه به منابع فعالیت­ها و تعیین محرک­های عملکردی مناسب برای ارزیابی هر فعالیت در قالب مراکز فعالیت
• شناسایی خدمات نهایی سازمان و ارائه الگوی ردیابی منابع به مراکز هزینه و موضوع­های نهایی هزینه
• شناسایی فیلدهای اطلاعاتی و قابلیت­های نرم­افزاری سیستم­های موجود در سازمان

طراحی و اجرای سیستم بهای تمام شده بر مبنای فعالیت

در این مرحله، بهای تمام شده در سطوح مرکز مسئولیت، مرکز فعالیت، اقدامها و خدمات (محصول) محاسبه می­شود و شامل اقداماتی به شرح زیر است:

• تکمیل شناخت صورت گرفته در مرحله قبل از مراکز مسئولیت، مراکز فعالیت­ و خدمات نهایی
• طراحی فرایند اجرای سیستم بهای تمام شده و تعیین الگوهای کاربردی مورد نیاز
• جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز اعم از مقداری و ریالی طی دوره نمونه و تغذیه به سیستم
• پیاده­سازی مدل بهای تمام شده برای دوره نمونه و تهیه گزارش­های بهای تمام شده

اجرای طرح زمان­سنجی و اجرای سیستم بهایابی مبتنی بر عملکرد

در این مرحله، به منظور زمان­سنجی و ظرفیت­سنجی، و متناسب با مدل اطلاعاتی مناسب، استانداردهای زمانی یا عملکرد مورد انتظار هر مرکز فعالیت تعیین می­گردد و گزارش بهای تمام شده مبتنی بر عملکرد (شامل بهای عملکرد و هزینه ظرفیت) تهیه می­شود. این مرحله شامل اقداماتی به شرح زیر است:

• طراحی و توزیع پرسش­نامه و اخذ استانداردهای زمانی یا عملکرد مورد انتظار از مراکز مسئولیت مختلف درخصوص زمان انجام اقدام­های تعریف شده برای هر مرکز فعالیت یا عملکرد مورد انتظار هر مرکز فعالیت
• تطبیق اطلاعات جمع ­آوری شده از طریق پرسنل با سایر منابع و مستندات موجود (در صورت وجود)
• تغذیه اطلاعات ضرایب زمانی به سیستم
• ارائه گزارش بهای تمام شده مبتنی بر عملکرد و هزینه ظرفیت مراکز فعالیت و کارایی مراکز مسئولیت برای دوره نمونه

اجرای سیستم بودجه ریزی عملیاتی

در این مرحله، پس از طراحی و تأیید خروجی سیستم بهای تمام شده مبتنی بر عملکرد، در راستای عملیاتی نمودن بودجه جاری، مراحلی به شرح زیر انجام می­پذیرد:

• اخذ اطلاعات کدینگ بودجه و سرفصل­های آن جهت بررسی و تطبیق با سیستم بودجه­ریزی عملکردی
• بررسی حساب­ها و تعیین مبانی و ضرایب بودجه­ریزی عملکردی
• جمع ­آوری اطلاعات عملکردی مورد نیاز و برگزاری جلسات بحث و تبادل نظر با مدیران بخش­های سازمانی
• طراحی فرایند اجرای بودجه­ریزی بر مبنای عملکرد و راه­اندازی فرمت­های اطلاعاتی مورد نیاز در سازمان
• اجرای سیستم بودجه­ریزی عملکردی برای دوره نمونه و تهیه بودجه عملکردی

معیارهای ارزیابی و انتخاب سیستم مناسب بودجه ­ریزی بر مبنای عملکرد در ارزیابی سیستم­های مدیریت هزینه و بودجه ریزی عملکرد باید به موارد زیر توجه داشت:

مدیریت هزینه یا کاهش هزینه!

تمرکز بر مدیریت هزینه از طریق مدیریت منابع سازمان و تخصیص منابع به بخش­های بهره­ور سازمان است که حتی ممکن است به افزایش هزینه در برخی بخش­ها (به شرط ایجاد خروجی مناسب و افزایش بهره­وری) منجر گردد.

تصمیم­گیری یا پاسخگویی

چارچوب گزارشگری مالی بر دو مبنای اصلی یعنی تصمیم­گیری و پاسخگویی استوار است. بدیهی است بدون دسترسی به اطلاعات مربوط و سودمند، تصمیم­گیری منطقی امکان­پذیر نیست و لازمه پاسخگویی، ارائه اطلاعات شفاف درخصوص عملکرد و در قالب حوزه مسئولیت است. بنابراین باید سیستم گزارشگری بهای تمام شده و بودجه­ریزی عملکردی به نحوی طراحی و اجرا گردد، که تا حد امکان پاسخگوی نیازهای مدیریت در هر دو زمینه فوق باشد و ارزیابی نتایج مباشرت مدیران را میسر سازد.

بودجه عملکرد جاری یا سرمایه­ ای

اغلب چنین بیان می­شود که بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد فقط ناظر بر عملیات است و عملیات فقط دربرگیرنده امور جاری سازمان است، بنابراین مخارج سرمایه­ای را شامل نمی­شود. چنین استنتاجی درخصوص بودجه­ریزی بر مبنای عملکرد صحیح نیست و در واقع واژه عملکرد شامل ارزیابی و سنجش هر نوع عملکردی در سطوح مختلف سازمان اعم از جاری یا سرمایه­ای است، زیرا در بسیاری از سازمان­ها مخارج سرمایه­ای بخش بااهمیتی از بودجه­های سازمانی را به خود اختصاص می­دهد که کنترل و ارزیابی کارایی استفاده از منابع سازمان در اجرای چنین پروژه­های بسیار حایز اهمیت و حیاتی خواهد بود و حتی گاهی اوقات عمده انرژی و فعالیت سازمان در این حوزه صرف شده است. بنابراین در نظر نگرفتن مخارج سرمایه­ای در بودجه­ ریزی مبتنی بر عملکرد، در واقع بخش مهمی از ارزیابی عملکرد حذف خواهد نمود. البته بدیهی است که باید عملیات جاری و عملکرد بلندمدت را با مدل­های متفاوتی ارزیابی نمود. از منظر اصطلاح­شناسی می­توان بودجه­ریزی عملیاتی را معادل بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد جاری در نظر گرفت.

بهای تمام شده و نقش مدیریت در هدایت منابع سازمان

در شیوه­ های سنتی و مرسوم بهایابی و از جمله بهایابی بر مبنای فعالیت، کلیه هزینه ­های عملیاتی به محصول و خدمات نهایی تخصیص می­یابد و به عنوان بهای تمام شده گزارش می­شود که این امر مغایر با اصل پاسخگویی مدیریت و شفافیت اطلاعات مالی است و ممکن است موجب تحمیل هزینه ­های سوء مدیریت و عدم کارایی استفاده از منابع به استفاده کنندگان نهایی شود. بنابراین باید بهای تمام شده به نحوی تفکیک گردد تا مخارج غیرضروری که توسط مدیریت قابل کنترل هستند را جداگانه گزارش نماید و امکان مدیریت این هزینه­ ها را برای مدیریت فراهم سازد. همچنین مخارج مربوط به ظرفیت مازاد یا ظرفیت بلااستفاده را باید به نحوی در گزارش­های بهای تمام شده منظور نمود که امکان مدیریت ظرفیت برای مدیریت فراهم گردد.

مبنای حسابداری: نقدی یا تعهدی

با عنایت به ضرورت تخصیص به ­موقع بودجه، شناسایی نقدی منابع و مصارف (یا حتی الامکان در نظر گرفتن قابلیت نقدشوندگی آن­ها در دوره­های تخصیص کوتاه ­مدت) ضروری است و با بنیان­های علم اقتصاد همخوانی دارد. اما از سوی دیگر ممکن است تمرکز بر مبنای نقدی، منجر به القای نگرش کوته­بینانه و کوتاه­ مدت نگری در مدیریت گردد. لذا استفاده از مبنای نقدی حسابداری حداقل لازم برای اجرای بودجه ­ریزی عملیاتی را فراهم می­سازد و منافاتی با پیاده ­سازی بودجه ­ریزی عملکردی ندارد، اما بسته به شرایط و محیط سازمانی، ممکن است ارزیابی عملکرد بر اساس مبنای تعهدی منجر به بهبود کارایی ارزیابی گردد. به نظر می­رسد بهترین رویکرد، ترکیبی از این دو باشد.

ارزیابی بودجه ریزی عملیاتی: با چه معیاری و در چه سطحی

تعیین سطح مورد نظر و معیار مناسب در ارزیابی عملکرد حایز اهمیت است. معیار­های ارزیابی عملکرد می­تواند شامل هر یک از موارد زیر باشد:

• ورودی (Input): منابع استفاده شده برای تولید یک واحد خروجی نظیر بهای تمام شده، ساعات کار کارگران و …
• خروجی (Output): مقادیر خروجی تولید شده (که در کنترل مدیریت باشد) نظیر خدمات ارائه شده.
• کارایی (Efficiency): ورودی­های استفاده شده برای یک واحد ستاده یا ستاده به ازای هر واحد داده نظیر بهای تمام شده هر واحد، بهره­وری.
• کیفیت خدمات (Quality): رضایت مشتری و تطابق با انتظارات استفاده­ کننده نهایی، دقت در ارائه خدمات و به موقع بودن.
• نتایج (Outcome): سنجش میزان تحقق و دستیابی به آرمان­ها و اهداف نهایی و پیامدهای مورد انتظار اجتماعی
• اطلاعات توصیفی (Explanatory Data)

هر یک از این معیارها در سطوح مختلف سازمانی نظیر: ارزیابی عملکرد بخش­ها، منابع یا سازمان قابل کاربرد است. نکته اساسی آن است که معیار مورد استفاده به صورت عینی و اتکاپذیر، قابل اندازه­ گیری باشد و بتوان بین معیارهای ارزیابی عملکرد سطوح مختلف، ارتباط عینی و شفاف برقرار نمود. قواعد ارزیابی عملکرد به شرح زیر است:

• مبتنی بر اهداف و برنامه راهبردی سازمان
• خروجی­های برنامه راهبردی را ارزیابی نماید
• امکان ارزیابی مقایسه­ای درخصوص تخصیص منابع طی زمان را فراهم آورد
• امکان ارزیابی اثربخشی و کارایی درون­ سازمانی و برون­سازمانی را با هدف بهبود مستمر فراهم سازد
• قابل اثبات، قابل فهم و به موقع باشد
• در برنامه ­های راهبردی، بودجه و سیستم حسابداری و گزارشگری، ثبات داشته باشد
• نتایج آن به صورت درون­سازمانی و برون­سازمانی قابل گزارش باشد
• در تصمیم­ گیری مدیریتی درخصوص مدیریت منابع مورد استفاده قرار گیرد
• اطلاعات شفاف و عینی در راستای پاسخگویی فراهم سازد
• تا حدی پیچیده باشد که در ارزیابی اثربخشی و کارایی مورد نیاز است
• منجر به انگیزش کارکنان در سطوح مختلف سازمانی برای بهبود گردد.

دوره ارزیابی عملکرد و محدودیت دوره مالی

ارزیابی عملکرد فرایندی مستمر و پیوسته است و باید بازخوردهای حاصل از آن مبنای بهبود عملکرد قرار گیرد؛ از طرفی، محدودیت سال مالی در گزارشگری مالی، فرایند بودجه­ریزی بر مبنای عملکرد را با محدودیت مواجه می­سازد و استمرار فرایند ارزیابی عملکرد را مختل می­سازد. از سوی دیگر، لازمه تصمیم قیمت­ گذاری صحیح، دسترسی به­ موقع به اطلاعات بهای تمام شده و جبران محدودیت­های دوره مالی حسابداری است. بنابراین ضروری است فرایند تهیه و گزارش اطلاعات مالی به نحوی همگام با سایر زیرسیستم­های عملکرد سازمانی در راستای اهداف ارزیابی عملکرد، بروزرسانی و اصلاح شوند و چرخه­ های عملیاتی سازمان در کنار سال مالی مد نظر قرار گیرند.

نوع سازمان: دولتی/خصوصی انتفاعی/غیرانتفاعی تولیدی/غیرتولیدی و …

بودجه ریزی عملیاتی ، در هر سازمانی صرف­ نظر از نوع سازمان قابل کاربرد است، ولی باید با توجه به محیط سازمانی، مدل مفهومی مورد استفاده به نحوی طراحی گردد که پاسخگوی نیازهای مدیریت در زمینه­های مختلف باشد. این مهم باید در تعریف معیارهای ارزیابی عملکرد و فیلدهای اطلاعاتی مورد نیاز جهت تهیه گزارش­های مورد نیاز مدیریت، مدنظر قرار گیرد.

• شاید به صفحات زیر نیاز داشته باشید:
• مشاوره مالیاتی
• اظهارنامه مالیاتی
• تهیه لایحه دفاعی مالیاتی
• تهیه صورتهای مالی
• تهیه طرح توجیهی اقتصادی

اطلاعات این برگه

شما میتوانید در صورت تمایل این پست را در شبکه های اجتماعی خود بازنشر دهید .