هدف
- هدف این استاندارد، تعیین حداقل محتوای گزارش مالی میاندورهای و تعیین اصول شناخت و اندازهگیری در صورت های مالی کامل یا فشرده برای دوره میانی است. گزارشگری مالی میاندورهای بهموقع و قابل اتکا، توانایی سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و سایرین را برای درک ظرفیت واحد تجاری در ایجاد سود و جریان های نقدی و درک شرایط مالی و نقدینگی آن بهبود میبخشد.
دامنه کاربرد - در این استاندارد، در رابطه با اینکه کدام واحدهای تجاری، با چه تناوب زمانی یا چه مدت پس از پایان دوره میانی، ملزم به انتشار گزارش های مالی میاندورهای هستند، الزامات خاصی تعیین نمیشود. با وجود این، دولت و نهادهای ناظر مانند بورس اوراق بهادار، اغلب آن دسته از واحدهای تجاری که اوراق بهادار بدهی یا مالکانه آنها به طور عمومی معامله میشود را ملزم به انتشار گزارش های مالی میاندورهای می کنند. این استاندارد در صورتی کاربرد دارد که واحد تجاری ملزم باشد یا به طور اختیاری تصمیم بگیرد گزارش مالی میاندورهای را طبق استانداردهای حسابداری منتشر کند.
- هر گزارش مالی، اعم از سالانه یا میاندورهای، از نظر انطباق با استانداردهای حسابداری بطور مجزا ارزیابی می شود. این موضوع که ممکن است واحد تجاری، گزارش های مالی میاندورهای را در یک سال مالی خاص تهیه نکرده باشد یا گزارش های مالی میاندورهای را بهگونهای تهیه کرده باشد که با این استاندارد مطابقت نداشته باشد، مانع تهیه صورت های مالی سالانه طبق استانداردهای حسابداری نمی شود.
- چنانچه اظهار شود که گزارش مالی میاندورهای واحد تجاری، مطابق با استانداردهای حسابداری است، باید با تمام الزامات این استاندارد مطابقت داشته باشد. در این خصوص، بند ۱۹ موارد افشای معینی را الزامی می کند.
تعاریف - در این استاندارد، اصطلاحات زیر با معانی مشخص به کار رفته است:
دوره میانی دوره گزارشگری مالی کوتاهتر از یک سال مالی کامل است.
گزارش مالی میاندورهای، گزارش مالی برای یک دوره میانی است که یا شامل مجموعه کامل صورت های مالی (طبق استاندارد حسابداری ۱ ارائه صورت های مالی (تجدیدنظرشده ۱۳۹۷)) یا مجموعه صورت های مالی فشرده (طبق این استاندارد) است.
محتوای گزارش مالی میاندورهای - طبق تعریف استاندارد حسابداری ۱، مجموعه کامل صورت های مالی شامل اجزای زیر است:
الف . صورت وضعیت مالی به تاریخ پایان دوره؛
ب. صورت سود و زیان برای دوره؛
پ. صورت سود و زیان جامع برای دوره؛
ت. صورت تغییرات در حقوق مالکانه برای دوره؛
ث. صورت جریان های نقدی برای دوره؛
ج. یادداشت های توضیحی، شامل اهم رویههای حسابداری و سایر اطلاعات توضیحی؛
چ. اطلاعات مقایسهای دوره قبل طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ استاندارد حسابداری ۱؛
ح. صورت وضعیت مالی به تاریخ ابتدای دوره قبل، چنانچه واحد تجاری طبق بندهای ۳۹ تا ۴۱ استاندارد حسابداری ۱، یک رویه حسابداری را با تسری به گذشته به کار گیرد یا اقلامی از صورت های مالی را با تسری به گذشته تجدید ارائه نماید، یا اقلامی را در صورت های مالی تجدید طبقهبندی کند. - به منظور بهموقع بودن و ملاحظات مربوط به هزینه و خودداری از تکرار اطلاعاتی که در گذشته گزارش شده است، واحد تجاری ممکن است ملزم شود یا به طور اختیاری تصمیم بگیرد اطلاعات کمتری در تاریخ های میاندورهای در مقایسه با صورت های مالی سالانه خود ارائه کند. در این استاندارد، حداقل محتوای گزارش مالی میاندورهای شامل صورت های مالی فشرده و گزیده یادداشت های توضیحی تعیین میشود. هدف گزارش مالی میاندورهای، بهروزرسانی آخرین مجموعه کامل صورت های مالی سالانه است. به همین دلیل، در گزارش مالی میاندورهای بر فعالیت ها، رویدادها و شرایط جدید تمرکز شده است و اطلاعات گزارششده در گذشته تکرار نمی شود.
- در این استاندارد، واحد تجاری از انتشار مجموعه کامل صورت های مالی (طبق استاندارد حسابداری ۱) به جای صورت های مالی فشرده و گزیده یادداشت های توضیحی در گزارش مالی میاندورهای منع نمیشود. همچنین طبق این استاندارد، واحد تجاری از ارائه اطلاعات بیش از حداقل تعیینشده در این استاندارد در مورد اقلام اصلی یا گزیده یادداشت های توضیحی در صورت های مالی میاندورهای فشرده منع نمیگردد. رهنمود شناخت و اندازهگیری در این استاندارد، برای مجموعه کامل صورت های مالی در دوره میانی نیز کاربرد دارد و این صورت ها، شامل تمام موارد افشای الزامی طبق این استاندارد (به ویژه گزیده یادداشت های توضیحی در بند ۱۸) و همچنین موارد افشای الزامی در سایر استانداردهای حسابداری است.
حداقل اجزای گزارش مالی میاندورهای - گزارش مالی میاندورهای باید حداقل شامل اجزای زیر باشد:
الف . صورت وضعیت مالی فشرده؛
ب. صورت سود و زیان فشرده؛
پ. صورت سود و زیان جامع فشرده؛
ت. صورت تغییرات در حقوق مالکانه فشرده؛
ث. صورت جریان های نقدی فشرده؛
ج. گزیده یادداشت های توضیحی.
شکل و محتوای صورت های مالی میاندورهای - اگر واحد تجاری در گزارش مالی میاندورهای خود، مجموعه کامل صورت های مالی را منتشر کند، شکل و محتوای این صورت های مالی باید طبق الزامات استاندارد حسابداری ۱ برای مجموعه کامل صورت های مالی باشد.
- چنانچه واحد تجاری در گزارش مالی میاندورهای خود، مجموعه صورت های مالی فشرده را منتشر کند، این صورت های مالی فشرده باید حداقل شامل هر یک از عناوین و جمع های فرعی مندرج در آخرین صورت های مالی سالانه و گزیده یادداشت های توضیحی طبق الزامات این استاندارد باشد. اقلام اصلی یا یادداشت های توضیحی بیشتر به شرطی باید در صورت های مالی میاندورهای فشرده درج شود که حذف آنها موجب گمراهکنندگی این صورت های مالی گردد.
- در صورت سود و زیان میاندورهای، واحد تجاری باید سود پایه و تقلیلیافته هر سهم را برای دورهای که آن واحد تجاری مشمول دامنه کاربرد استاندارد حسابداری ۳۰ سود هر سهم است، ارائه کند.
- در صورتی که آخرین صورت های مالی سالانه واحد تجاری، شامل صورت های مالی تلفیقی نیز باشد، گزارش مالی میاندورهای علاوه بر صورت های مالی جداگانه باید بر مبنای تلفیقی نیز تهیه شود.
رویدادها و معاملات بااهمیت - واحد تجاری باید در گزارش مالی میاندورهای خود، شرحی از رویدادها و معاملاتی که برای درک تغییرات در وضعیت مالی و عملکرد مالی واحد تجاری از پایان آخرین دوره گزارشگری مالی سالانه اهمیت دارد را درج نماید. اطلاعات افشاشده در ارتباط با آن رویدادها و معاملات، باید اطلاعات مربوط ارائهشده در آخرین گزارش مالی سالانه را بهروزرسانی کند.
- استفادهکنندگان گزارش مالی میاندورهای، به آخرین گزارش مالی سالانه آن واحد تجاری دسترسی خواهند داشت. بنابراین، ضرورتی ندارد که دریادداشت های توضیحی گزارش مالی میاندورهای، اطلاعات گزارششده در یادداشت های توضیحی آخرین گزارش مالی سالانه، بابت اطلاعات نسبتاً کماهمیت، بهروز شود.
- موارد زیر، فهرست رویدادها و معاملاتی است که در صورت بااهمیت بودن، افشای آنها الزامی است. این فهرست، جامع نیست.
الف. کاهش ارزش موجودی ها به خالص ارزش فروش و برگشت این کاهش ارزش؛
ب. شناسایی زیان کاهش ارزش دارایی های مالی، دارایی های ثابت مشهود، دارایی های نامشهود، یا سایر دارایی ها و برگشت این زیان کاهش ارزش؛
پ. برگشت ذخیره مخارج تجدید ساختار؛
ت. تحصیل و واگذاری دارایی های ثابت مشهود؛
ث. تعهدات خرید دارایی های ثابت مشهود؛
ج. حل و فصل دعاوی حقوقی؛
چ. اصلاح اشتباهات دورههای قبل؛
ح. تغییرات شرایط اقتصادی یا کسب و کار که بر ارزش منصفانه دارایی های مالی و بدهی های مالی واحد تجاری تأثیر میگذارد، صرفنظر از اینکه آن دارایی ها یا بدهی ها به ارزش منصفانه یا به بهای مستهلکشده شناسایی شده باشند؛
خ. عدم ایفای تعهدات وام یا نقض مفاد موافقتنامه وام که تا پایان دوره گزارشگری برطرف نشده باشد؛
د. معاملات با اشخاص وابسته؛
ذ. جابجایی بین سطوح سلسله مراتب ارزش منصفانه مورد استفاده در اندازهگیری ارزش منصفانه ابزارهای مالی؛
ر. تغییر طبقهبندی سرمایهگذاری ها در نتیجه تغییر در هدف یا استفاده از آن دارایی ها؛
ز. تغییر در بدهی های احتمالی یا دارایی های احتمالی. - سایر استانداردهای حسابداری، رهنمودهایی در خصوص الزامات افشای بسیاری از اقلام فهرستشده در بند ۱۶ ارائه میکنند. هرگاه رویداد یا معاملهای برای درک تغییرات در وضعیت مالی یا عملکرد مالی واحد تجاری از آخرین دوره گزارشگری مالی سالانه بااهمیت باشد، گزارش مالی میان دورهای باید شرحی از اطلاعات مربوط مندرج در صورت های مالی آخرین دوره گزارشگری مالی سالانه، همراه با بهروزرسانی آن اطلاعات را ارائه کند.
سایر موارد افشا - واحد تجاری باید افزون بر افشای رویدادها و معاملات بااهمیت طبق بندهای ۱۴ تا ۱۷، اطلاعات زیر را در یادداشت های توضیحی صورت های مالی میاندورهای یا در جای دیگری از گزارش مالی میاندورهای درج کند. موارد افشای زیر باید یا در صورت های مالی میاندورهای یا از طریق عطف از صورت های مالی میاندورهای به برخی صورت های دیگر (مانند گزارش تفسیری مدیریت) ارائه شود و در شرایط یکسان و هم زمان با صورت های مالی میاندورهای، در دسترس استفادهکنندگان صورت های مالی قرار گیرد. اگر استفادهکنندگان صورت های مالی، در شرایط یکسان و هم زمان به اطلاعات ارائهشده از طریق عطف دسترسی نداشته باشند، گزارش مالی میاندورهای کامل نیست. این اطلاعات، باید بر مبنای ”از ابتدای سال مالی تا تاریخ صورت های مالی“ گزارش شود.
الف. بیان اینکه در صورت های مالی میاندورهای، در مقایسه با آخرین صورت های مالی سالانه، از رویههای حسابداری و روش های محاسباتی یکسان استفاده میشود یا در صورت تغییر آن رویهها یا روش ها، توصیف ماهیت و اثر تغییر مورد نظر.
ب. توضیحات مشروح درباره فصلی یا چرخهای بودن عملیات دوره میانی.
پ. ماهیت و مبلغ اقلام مؤثر بر دارایی ها، بدهی ها، حقوق مالکانه، سود یا زیان دوره یا جریان های نقدی که از نظر ماهیت، اندازه یا وقوع، غیرعادی است.
ت. ماهیت و مبلغ تغییرات در برآورد مبالغ گزارششده در دورههای میانی قبلی سال مالی جاری یا تغییرات در برآورد مبالغ گزارششده در سال های مالی قبل.
ث. انتشار، بازخرید و بازپرداخت اوراق بهادار بدهی و مالکانه.
ج. سود تقسیمی پرداختشده (در مجموع یا به ازای هر سهم)، به طور جداگانه بر حسب سهام عادی و سایر انواع سهام.
چ. اطلاعات زیر در مورد قسمت ها (افشای اطلاعات قسمت در گزارش مالی میاندورهای واحد تجاری تنها در صورتی الزامی است که استاندارد حسابداری ۲۵ گزارشگری بر حسب قسمت های مختلف، واحد تجاری را ملزم به افشای اطلاعات قسمت ها در صورت های مالی سالانه خود کند): - درآمد عملیاتی قسمت حاصل از فروش به مشتریان برون سازمانی و معاملات با سایر قسمت ها، به طور جداگانه.
- نتیجه عملیات قسمت.
- جمع مبلغ دفتری دارایی های قسمت.
- بدهی های قسمت.
- صورت تطبیق اطلاعات افشاشده برای قسمت های قابل گزارش و اطلاعات تجمیعی در صورت های مالی تلفیقی یا صورت های مالی واحد تجاری.
ح. رویدادهای پس از دوره میانی که در صورت های مالی آن دوره میانی منعکس نشده است.
خ. اثر تغییر در ساختار واحد تجاری در دوره میانی، شامل ترکیب های تجاری، به دست آوردن یا از دست دادن کنترل واحدهای تجاری فرعی و سرمایهگذاری های بلندمدت، تجدید ساختارها و عملیات متوقفشده. در مورد ترکیب های تجاری، واحد تجاری باید اطلاعات الزامی طبق استاندارد حسابداری ۳۸ ترکیب های تجاری (تجدیدنظرشده ۱۳۹۸) را افشا کند.
د. برای ابزارهای مالی، افشا درباره ارزش منصفانه که در بندهای ۹۰ تا ٩۲(ح)، ۹۳ تا ۹۵، ۹۷ و ۹۸ استاندارد حسابداری ۴۲ اندازهگیری ارزش منصفانه و بندهای ۱۷ تا ۱۹ استاندارد حسابداری ۳۷ ابزارهای مالی: افشا الزامی شده است.
ذ. برای واحدهای تجاری که به واحد تجاری سرمایهگذاری، طبق تعریف مندرج در استاندارد حسابداری ۳۹ صورت های مالی تلفیقی تبدیل میشوند یا شرایط واحد تجاری سرمایهگذاری را از دست میدهند، موارد افشای مندرج در بند ۱۲ استاندارد حسابداری ۴۱ افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر.
افشای انطباق با استانداردهای حسابداری - در صورتی که گزارش مالی میاندورهای واحد تجاری مطابق با الزامات این استاندارد باشد، این موضوع باید افشا شود. واحد تجاری نباید در گزارش مالی میاندورهای اظهار کند که این صورت های مالی طبق استانداردهای حسابداری است، مگر اینکه با تمام الزامات استانداردهای حسابداری مطابقت داشته باشد.
دورههایی که ارائه صورت های مالی میاندورهای برای آنها الزامی است - گزارش های میاندورهای باید شامل صورت های مالی میاندورهای (فشرده یا کامل) برای دورههای زیر باشد:
الف. صورت وضعیت مالی به تاریخ پایان دوره میانی جاری و صورت وضعیت مالی مقایسهای به تاریخ پایان سال مالی قبل،
ب. صورت سود و زیان و صورت سود و زیان جامع برای دوره میانی جاری و به طور انباشته برای سال مالی جاری تا تاریخ صورت های مالی، همراه با صورت سود و زیان مقایسهای و صورت سود و زیان جامع مقایسهای برای دورههای میانی قابل مقایسه (جاری و از ابتدای سال تا تاریخ صورت های مالی) در سال مالی قبل.
پ. صورت تغییرات در حقوق مالکانه به طور انباشته برای سال مالی جاری تا تاریخ صورت های مالی، همراه با صورت تغییرات در حقوق مالکانه مقایسهای برای دوره قابل مقایسه سال تا تاریخ صورت های مالی در سال مالی قبل.
ت. صورت جریان های نقدی به طور انباشته برای سال مالی جاری تا تاریخ صورت های مالی، همراه با صورت جریان های نقدی مقایسهای برای دوره قابل مقایسه سال تا تاریخ صورت های مالی در سال مالی قبل. - برای هر واحد تجاری که فعالیت تجاری آن اساساً فصلی است، ارائه اطلاعات مالی برای دوازده ماهه منتهی به پایان دوره میانی و اطلاعات مقایسهای برای دوره دوازده ماهه گذشته ممکن است مفید باشد. از این رو، به واحدهای تجاری که فعالیت تجاری آنها اساساً فصلی است، توصیه میشود افزون بر اطلاعات الزامی طبق بند قبل، گزارشگری این قبیل اطلاعات را در نظر داشته باشند.
اهمیت - در تصمیمگیری درباره چگونگی شناخت، اندازهگیری، طبقهبندی یا افشای یک قلم برای مقاصد گزارشگری مالی میاندورهای، اهمیت باید در ارتباط با اطلاعات مالی دوره میانی تعیین شود. در ارزیابی اهمیت، باید به این موضوع توجه داشت که اندازهگیری اطلاعات مالی دوره میانی در مقایسه با اندازهگیری اطلاعات مالی سالانه، ممکن است به میزان بیشتری متکی به برآورد باشد.
- استاندارد حسابداری ١ و استاندارد حسابداری ۳۴ رویههای حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات، قلم بااهمیت را به عنوان قلمی تعریف میکند که عدم ارائه یا ارائه نادرست آن، میتواند بر تصمیمات اقتصادی استفادهکنندگان صورت های مالی تأثیر بگذارد. استاندارد حسابداری ۱، افشای جداگانه اقلام بااهمیت برای مثال عملیات متوقفشده، و استاندارد حسابداری ۳۴، افشای تغییر در برآوردهای حسابداری، اشتباهات و تغییر در رویههای حسابداری را الزامی می کند. در این دو استاندارد، رهنمود کمّی درباره اهمیت ارائه نشده است.
- اگرچه همواره در تعیین اهمیت، قضاوت ضرورت دارد، این استاندارد به منظور قابل فهم بودن ارقام میاندورهای، صرفاً اطلاعات دوره میانی را مبنای تصمیمات مربوط به شناخت و افشا قرار میدهد. بنابراین، برای مثال، اقلام غیرعادی، تغییر در رویهها یا برآوردهای حسابداری و اشتباهات، بر مبنای اهمیت آنها در ارتباط با اطلاعات دوره میانی شناسایی و افشا می شود تا از برداشت های گمراهکننده که ممکن است ناشی از عدم افشای اطلاعات باشد جلوگیری شود. هدف مهم تر، کسب اطمینان از این موضوع است که گزارش مالی میاندورهای شامل تمام اطلاعات مربوط برای درک وضعیت مالی و عملکرد مالی واحد تجاری در دوره میانی است.
افشا در صورت های مالی سالانه - چنانچه برآورد مبلغ گزارششده در یکی از دورههای میانی، در آخرین دوره میانی از سال مالی به طور قابل ملاحظهای تغییر کند، اما برای آخرین دوره میانی، گزارش مالی جداگانه منتشر نشده باشد، ماهیت و مبلغ این تغییر در برآورد، باید در یادداشت های توضیحی صورت های مالی سالانه برای آن سال مالی افشا شود.
- استاندارد حسابداری ۳۴، افشای ماهیت و (در صورت عملی بودن) مبلغ تغییرات در برآورد را که بر دوره جاری اثر بااهمیت دارد یا انتظار می رود بر دورههای آتی اثر بااهمیت داشته باشد، الزامی میکند. بند ۱۸(ت) این استاندارد، افشای مشابهی را در گزارش مالی میاندورهای الزامی می کند. مثال ها شامل تغییر در برآورد مرتبط با کاهش ارزش موجودی ها، تجدید ساختارها یا زیان های کاهش ارزش در آخرین دوره میانی می باشد که در یکی از دورههای میانی قبلی سال مالی، گزارش شده است. افشای الزامی در بند قبل، مطابق با الزام استاندارد حسابداری ۳۴ میباشد و دامنه کاربرد آن فقط به تغییر در برآورد محدود شده است. واحد تجاری ملزم به ارائه اطلاعات مالی میاندورهای اضافهتر در صورت های مالی سالانه خود نیست.
اطلاعات این نوشته
شما میتوانید در صورت تمایل این پست را در شبکه های اجتماعی خود بازنشر دهید .
برچسب های مهم این پست استانداردهای حسابداری 22 استانداردهای حسابداری 22 | گزارشگری مالی میان دوره ای بخش اول
نظرات ارزشمند شما در هایســـود
بدون دیدگاه برای پست " استانداردهای حسابداری 22 | گزارشگری مالی میان دوره ای بخش اول "