هدف
- هدف این استاندارد، تجویز الزامات حسابداری و افشا در ارتباط با سرمایهگذاری در واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته، هنگام تهیه صورتهای مالی جداگانه توسط واحد گزارشگر است.
دامنه کاربرد - این استاندارد باید در مورد نحوه حسابداری سرمایهگذاری در واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته در صورتهای مالی جداگانه به کار گرفته شود.
تعاریف - اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر به کار رفته است:
صورتهای مالی جداگانه: صورتهای مالی ارائه شده توسط واحد گزارشگر است که به موجب الزامات این استاندارد، واحد گزارشگر باید سرمایهگذاری در واحدهای تحت کنترل، واحدهای وابسته و مشارکتهای خاص را به روشهای مطرح شده در بند ۸ این استاندارد گزارش کند.
صورتهای مالی مجموعه: صورتهای مالی سرمایهگذار فاقد سرمایهگذاری در واحدهای تحت کنترل اما دارای سرمایهگذاری در واحدهای وابسته و مشارکتهای خاص است.
اصطلاحات تعریف شده در سایر استانداردهای حسابداری بخش عمومی در این استاندارد نیز با معانی مشخص-شده به کار رفتهاند. اصطلاحات زیر با همان معانی که در استاندارد حسابداری بخش عمومی ۱۵ با عنوان صورتهای مالی تلفیقی و استاندارد حسابداری بخش عمومی ۱۶ با عنوان سرمایهگذاری در واحدهای وابسته و مشارکتهای خاص تعریف شده است، در این استاندارد نیز بکار می¬رود:
واحد وابسته، کنترل، واحد تحت کنترل، واحد کنترلکننده، گروه، صورتهای مالی تلفیقی، روش ارزش ویژه، کنترل مشترک، مشارکت خاص، شریک خاص و نفوذ قابل ملاحظه. - صورتهای مالی جداگانه، افزون بر صورتهای مالی تلفیقی یا صورتهای مالی مجموعه ارائه میشود. در صورت تهیه صورتهای مالی جداگانه به روش ارزش ویژه، صورتهای مالی مجموعه تهیه نمیشود. روش حسابداری مورد استفاده در خصوص صورت های مالی مجموعه در استاندارد حسابداری بخش عمومی شماره ۱۶ با عنوان سرمایهگذاری در واحدهای وابسته و مشارکت های خاص مشخص شده است.
- صورتهای مالی واحد گزارشگر فاقد واحد تحت کنترل، واحد وابسته یا منافع شریک خاص در مشارکت خاص، صورتهای مالی جداگانه محسوب نمیشود.
- یک واحد گزارشگر که طبق بند ۵ استاندارد حسابداری بخش عمومی ۱۵ با عنوان صورت های مالی تلفیقی از تلفیق یا طبق بند ۱۹ استاندارد حسابداری بخش عمومی ۱۶ با عنوان سرمایهگذاری در واحدهای وابسته و مشارکت های خاص از به کارگیری روش ارزش ویژه معاف شده است، میتواند صورتهای مالی جداگانه را به عنوان تنها صورتهای مالی خود ارائه کند.
تهیه صورتهای مالی جداگانه - صورتهای مالی جداگانه باید با رعایت استانداردهای حسابداری بخش عمومی مربوط و با در نظرگرفتن موارد مندرج در بند ۸ تهیه شود.
- در صورتی که واحد گزارشگر صورتهای مالی جداگانه تهیه کند، باید سرمایهگذاری در واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته را به یکی از روشهای زیر به حساب منظور کند:
- بهای تمام شده پس از کسر هر گونه کاهش ارزش انباشته طبق استاندارد حسابداری ۱۵ بخش تجاری با عنوان ”حسابداری سرمایهگذاریها“،
- تجدید ارزیابی به عنوان یک نحوه عمل مجاز جایگزین طبق استاندارد حسابداری ۱۵ بخش تجاری با عنوان ”حسابداری سرمایهگذاریها“،
- ارزش ویژه طبق استاندارد حسابداری بخش عمومی شماره ۱۶ با عنوان ”سرمایهگذاری در واحدهای وابسته و مشارکت های خاص“.
- سود تقسیمی یا توزیعهای مشابه توسط واحد تحت کنترل، مشارکت خاص یا واحد وابسته زمانی در صورتهای مالی جداگانه شناسایی میشود که حق دریافت آن احراز شود. سود تقسیمی در مازاد یا کسری دوره شناسایی میشود، مگر این که آن واحد از روش ارزش ویژه استفاده کند که در این صورت، سود تقسیمی یا توزیعهای مشابه به عنوان کاهش مبلغ دفتری سرمایهگذاری شناسایی میشود.
افشا - واحد گزارشگر هنگام افشای اطلاعات در صورتهای مالی جداگانه، باید تمام استانداردهای حسابداری بخش عمومی مربوط، شامل الزامات بندهای ۱۱ و ۱۲ را بکار بگیرد.
- هنگامی که واحد کنترلکننده، طبق بند ۵ استاندارد حسابداری بخش عمومی ۱۵، تصمیم بگیرد صورتهای مالی تلفیقی تهیه نکند و صورتهای مالی جداگانه را به عنوان تنها صورتهای مالی خود تهیه نماید، موارد زیر را باید در صورتهای مالی جداگانه افشا کند:
الف. این که صورتهای مالی تهیهشده، صورت های مالی جداگانه است؛ از معافیت از تلفیق استفاده شده است؛ نام واحد گزارشگری که صورتهای مالی تلفیقی آن، طبق استاندارهای حسابداری بخش عمومی به منظور استفاده عموم تهیه شده است؛ و آدرس دستیابی به صورتهای مالی تلفیقی مزبور.
ب. فهرستی از سرمایهگذاریهای بااهمیت در واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته، شامل: - نام واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته.
- محل اصلی فعالیت واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته (در صورت متفاوت بودن با محل فعالیت واحد کنترلکننده).
- نسبت منافع مالکیت (و در صورت متفاوت بودن، درصد حق رأی) در آن واحدها.
پ. رویه حسابداری مورد استفاده برای سرمایهگذاریهای موضوع بند (ب). - هنگامی که واحد کنترلکننده (به غیر از واحد کنترلکننده موضوع بند ۱۱) یا سرمایهگذار دارای کنترل مشترک یا نفوذ قابل ملاحظه بر سرمایهپذیر، صورتهای مالی جداگانه تهیه میکند، واحد کنترلکننده یا سرمایهگذار باید مشخص کند که صورتهای مالی (تلفیقی یا مجموعه) طبق کدام یک از استانداردهای حسابداری بخش عمومی ۱۵ یا ۱۶، حسب مورد، تهیه شده است. واحد کنترلکننده یا سرمایهگذار، همچنین در صورتهای مالی جداگانه خود باید موارد زیر را افشا کند:
الف. این که صورتهای مالی تهیهشده، صورتهای مالی جداگانه است.
ب. فهرستی از سرمایهگذاریهای بااهمیت در واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته، شامل: - نام واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته.
- محل اصلی فعالیت واحدهای تحت کنترل، مشارکتهای خاص و واحدهای وابسته (در صورت متفاوت بودن با محل فعالیت واحد کنترلکننده).
- نسبت منافع مالکیت (و در صورت متفاوت بودن، درصد حق رأی) در آن واحدها.
پ. رویه حسابداری مورد استفاده برای سرمایهگذاریهای موضوع بند (ب).
تاریخ اجرا - الزامات این استاندارد در مورد کلیه صورتهای مالی که دوره مالی آنها از اول فروردین ۱۴۰۱ و پس از آن شروع می شود، لازمالاجراست.
اطلاعات این نوشته
شما میتوانید در صورت تمایل این پست را در شبکه های اجتماعی خود بازنشر دهید .
نظرات ارزشمند شما در هایســـود
بدون دیدگاه برای پست " استاندارد حسابداری بخش عمومی شماره 18 | صورت های مالی جداگانه "
