کلیات
دامنه کاربرد
۱ . در این استاندارد، مسئولیت های حسابرس در ارتباط با رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی در حسابرسی صورت های مالی مطرح می‌شود. ( رک: بند ت-۱)
رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی
۲ . صورت های مالی ممکن است تحت تأثیر رویدادهای خاصی قرار گیرد که پس از تاریخ صورت های مالی واقع می شود. در چارچوب های گزارشگری مالی به طور مشخص به چنین رویدادهایی اشاره شده است . در این چارچوب ها، معمولاً دو نوع رویداد مشخص شده است:
الف. رویدادهایی که شواهدی را در مورد شرایط موجود در تاریخ صورت های مالی فراهم می کند،
ب . رویدادهایی که شواهدی را در مورد شرایط ایجاد شده پس از تاریخ صورت های مالی فراهم می‌کند،
طبق استاندارد ۷۰۰، تاریخ گزارش حسابرس برای استفاده‌کنندگان حامل این پیام است که حسابرس، اثر معاملات و سایر رویدادهایی را که تا آن تاریخ روی داده است و وی از آنها آگاه شده، مورد توجه قرار داده است .
تاریخ اجرا
۳ . این استاندارد برای حسابرسی صورت های مالی که دوره مالی آنها از فروردین ۱۳۹۶ و پس از آن شروع می شود، لازم‌الاجراست.
اهداف
۴ . اهداف حسابرس عبارت است از:
الف. کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب درباره این که آیا رویدادهای واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس، که مستلزم تعدیل صورت های مالی یا افشا در آن است، به گونه‌ای مناسب طبق چارچوب گزارشگری مالی مربوط در صورت های مالی منعکس شده است یا خیر،
ب . برخورد مناسب با واقعیت هایی که حسابرس پس از تاریخ گزارش حسابرس، از آن مطلع می‌شود؛ واقعیت‌هایی که چنانچه حسابرس در تاریخ گزارش حسابرس، از آن مطلع می‌شد ممکن بود موجب اصلاح گزارش وی شود.
تعاریف
۵ . در این استاندارد، اصطلاحات زیر با معانی مشخص شده برای آن ها به کار رفته است:
الف. تاریخ صورت های مالی- تاریخ پایان آخرین دوره تحت پوشش صورت های مالی.
ب . تاریخ تأیید صورت های مالی – تاریخی که مجموعه کامل صورت های مالی، شامل یادداشت های توضیحی، تهیه شده است و اشخاص مسئول در واحد تجاری مسئولیت این صورت های مالی را پذیرفته‌اند. (رک: بند ت-۲)
پ . تاریخ گزارش حسابرس- تاریخی که طبق استاندارد ۷۰۰، حسابرس گزارش خود نسبت به صورت های مالی را تاریخ‌گذاری می‌کند. (رک: بند ت-۳)
ت . تاریخ انتشار صورت های مالی – تاریخی که صورت های مالی حسابرسی شده به همراه گزارش حسابرس نسبت به آن در دسترس اشخاص ثالث قرار می گیرد. (رک: بندهای ت-۴ و ت-۵)
ث . رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی – رویدادهای واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس، و واقعیت هایی که حسابرس پس از تاریخ گزارش حسابرس از آن مطلع می شود.
الزامات
رویدادهای واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس
۶ . حسابرس باید روش های حسابرسی را اجرا کند که هدف از طراحی آن، کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب در این مورد است که تمام رویدادهای واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس، که مستلزم افشا یا تعدیل در صورت های مالی است، مشخص شده باشد. با این حال، از حسابرس انتظار نمی رود روش های حسابرسی بیشتری را در مورد موضوعاتی اجرا کند که روش های حسابرسی به کار گرفته شده قبلی در مورد آنها به نتایج رضایت‌بخشی منجر شده است. (رک: بند ت-۶)
۷ . حسابرس باید روش های مقرر شده در بند ۶ را به گونه‌ای اجرا کند که از تاریخ صورت های مالی تا تاریخ گزارش حسابرس یا نزدیک‌ترین زمان ممکن به آن پوشش داده شود. حسابرس در تعیین ماهیت و میزان این روش ها که شامل موارد زیر می‌شود، باید نتایج ارزیابی خطر را مورد توجه قرار دهد: (رک: بندهای ت-۷ و ت-۸)
الف. کسب شناخت از روش های به کار گرفته شده توسط مدیران اجرایی برای حصول اطمینان از تشخیص رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی.
ب . پرس و جو از مدیران اجرایی و، در صورت لزوم، ارکان راهبری واحد تجاری درباره رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی که ممکن است بر صورت های مالی تأثیرگذار باشند. (رک: بند ت-۹)
پ . مطالعه صورت‌جلسات مجامع عمومی صاحبان سرمایه، مدیران اجرایی، و ارکان راهبری واحد تجاری که پس از تاریخ صورت های مالی برگزار شده است (در صورت وجود) و پرس و جو درباره مطالب مورد بحث در جلساتی که صورت‌جلسات آنها آماده نشده است. (رک: بند ت-۱۰)
ت . مطالعه آخرین صورت های مالی میان دوره‌ای واحد تجاری (در صورت وجود).
۸ . در صورتی که حسابرس در نتیجه اجرای روش های مقرر شده در بندهای ۶ و ۷، رویدادهایی را تشخیص دهد که مستلزم افشا یا تعدیل در صورت های مالی است، باید مشخص کند که آیا این گونه رویدادها طبق چارچوب گزارشگری مالی مربوط، به نحو مناسب در صورت های مالی انعکاس یافته است یا خیر.
تأییدیه کتبی
۹ . حسابرس باید از مدیران اجرایی و، در صورت لزوم، ارکان راهبری واحد تجاری درخواست کند با ارائه تأییدیه کتبی طبق استاندارد ۵۸۰ اذعان نمایند که همه رویدادهای واقع شده پس از تاریخ صورت های مالی را که طبق چارچوب گزارشگری مالی مربوط، مستلزم افشا یا تعدیل است، در صورت های مالی منعکس کرده‌اند.
واقعیت هایی که حسابرس پس از تاریخ گزارش حسابرس و پیش از انتشار صورت های مالی از آن مطلع می‌شود
۱۰ . حسابرس پس از تاریخ گزارش خود، مسئولیتی برای اجرای روش های حسابرسی در مورد صورت های مالی ندارد. با این حال، چنانچه حسابرس پس از تاریخ گزارش خود اما پیش از انتشار صورت های مالی، از واقعیت هایی مطلع شود که اگر در تاریخ گزارش حسابرس از آن مطلع می‌شد، ممکن بود گزارش حسابرس را اصلاح کند، باید: (رک: بند ت-۱۱)
الف. موضوع را با مدیران اجرایی و، در صورت لزوم، ارکان راهبری واحد تجاری در میان بگذارد،
ب . تعیین کند که آیا اصلاح صورت های مالی ضرورت دارد یا خیر،
پ . در صورت ضرورت اصلاح، در خصوص چگونگی انعکاس موضوع در صورت های مالی، از مدیران اجرایی پرس و جو کند.
۱۱ . چنانچه مدیران اجرایی صورت های مالی را اصلاح کنند، حسابرس باید:
الف. روش های حسابرسی لازم را در خصوص اصلاح انجام شده اجرا کند.
ب . به جز در مواردی که مشمول شرایط بند ۱۲ می‌شود:
- اجرای روش های حسابرسی یاد شده در بندهای ۶ و ۷ را تا تاریخ گزارش جدید حسابرس گسترش دهد،
- ضمن جمع‌آوری تمامی نسخ گزارش صادره قبلی، گزارش جدیدی درباره صورت های مالی اصلاح شده ارائه کند. تاریخ گزارش جدید حسابرس نباید پیش از تاریخ تأیید صورت های مالی اصلاح شده باشد.
- چنانچه اصلاح صورت های مالی به آثار رویداد یا رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی که منجر به آن اصلاح شده است، محدود شده باشد، حسابرس مجاز خواهد بود روش های حسابرسی مندرج در بند ۱۱-ب-۱ را در خصوص اینگونه رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی، به آن اصلاح محدود کند. در چنین مواردی حسابرس باید ضمن جمع‌آوری تمامی نسخ گزارش صادره قبلی، گزارش جدیدی تهیه و در آن، با درج یک بند در ”سایر بندهای توضیحی“ ، تصریح کند که روش های حسابرسی در خصوص اینگونه رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی تنها محدود به آن اصلاحی می‌شود که در یادداشت های توضیحی مربوط در صورت های مالی توصیف شده است.
- در مواردی که حسابرس به ضرورت اصلاح صورت های مالی اعتقاد دارد اما مدیران اجرایی از اصلاح آن خودداری می‌کنند: (رک: بندهای ت-۱۲ و ت-۱۳)
الف. چنانچه گزارش حسابرس به واحد تجاری ارائه نشده باشد، حسابرس باید نظر خود را طبق الزامات استاندارد ۷۰۵ تعدیل و سپس گزارش خود را ارائه کند،
ب . چنانچه گزارش حسابرس قبلاً به واحد تجاری ارائه شده باشد، حسابرس باید به مدیران اجرایی و ارکان راهبری (به جز در مواردی که همه اعضای ارکان راهبری در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند) هشدار دهد که پیش از انجام اصلاح لازم از انتشار صورت های مالی برای اشخاص ثالث خودداری کنند. با این وجود، اگر صورت های مالی متعاقباً بدون انجام اصلاح لازم منتشر شود، حسابرس باید اقدام مناسب را برای جلوگیری از اتکا به گزارش خود انجام دهد. (رک: بندهای ت-۱۴ و ت-۱۵)
واقعیت هایی که حسابرس پس از انتشار صورت های مالی از آن مطلع می‌شود - حسابرس پس از انتشار صورت های مالی، مسئولیتی برای اجرای روش های حسابرسی در خصوص آن صورت های مالی ندارد. با این حال، چنانچه حسابرس پس از انتشار صورت های مالی و گزارش خود، از واقعیت‌هایی مطلع شود که اگر در تاریخ گزارش حسابرس از آن مطلع می‌شد، ممکن بود گزارش حسابرس را اصلاح کند، باید:
الف. موضوع را با مدیران اجرایی و، در صورت لزوم، ارکان راهبری واحد تجاری در میان بگذارد،
ب . تعیین کند که آیا اصلاح صورت های مالی ضرورت دارد یا خیر،
پ . در صورت ضرورت اصلاح، در خصوص چگونگی انعکاس موضوع در صورت های مالی، از مدیران اجرایی پرس و جو کند.
۱۵ . چنانچه مدیران اجرایی صورت های مالی را اصلاح کنند، حسابرس باید: (رک: بند ت-۱۶)
الف. روش های حسابرسی لازم را در خصوص اصلاح انجام شده، اجرا کند.
ب . اقدامات مدیران اجرایی برای حصول اطمینان از آگاه شدن کلیه دریافتکنندگان صورت های مالی قبلی (و گزارش حسابرس نسبت به آن) از وضعیت موجود را بررسی کند.
پ . به جز در مواردی که مشمول شرایط بند ۱۲ می‌شود:
۱ . اجرای روش های حسابرسی یاد شده در بندهای ۶ و ۷ را تا تاریخ گزارش جدید حسابرس گسترش دهد، و تاریخ گزارش جدید حسابرس نباید پیش از تاریخ تأیید صورت های مالی اصلاح شده باشد،
۲ . گزارش جدیدی درباره صورت های مالی اصلاح شده ارائه کند.
ت . در مواردی که مشمول شرایط بند ۱۲ می‌شود، گزارش جدیدی را طبق الزامات بند ۱۲ ارائه کند.
۱۶ . حسابرس در گزارش جدید خود باید از طریق درج یک بند در ”سایر بندهای توضیحی“، به یادداشت توضیحی صورت های مالی که در آن، علت اصلاح صورت های مالی منتشر شده قبلی به تفصیل تشریح شده است، و نیز گزارش حسابرس نسبت به آن، اشاره کند.
۱۷ . در مواردی که مدیران اجرایی واحد تجاری، علیرغم اعتقاد حسابرس به ضرورت اصلاح صورت های مالی، به منظور آگاه کردن دریافتکنندگان صورت های مالی قبلی (و گزارش حسابرس نسبت به آن) اقدامات لازم را انجام نمی‌دهند و صورت های مالی را اصلاح نمی‌کنند، حسابرس باید به مدیران اجرایی و ارکان راهبری (به جز در مواردی که همه ارکان راهبری در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند) هشدار دهد که وی تلاش خواهد کرد مانع از اتکای آتی به گزارش حسابرس شود. اگر علی رغم این هشدار، مدیران اجرایی یا ارکان راهبری واحد تجاری اقدامات مناسبی در این رابطه انجام ندهند، حسابرس باید برای جلوگیری از اتکا بر گزارش حسابرس، اقدام مناسب را انجام دهد. (رک: بند ت-۱۷)
توضیحات کاربردی
دامنه کاربرد (رک: بند ۱)
ت-۱. هنگامی که صورت های مالی حسابرسی شده، پس از انتشار، به ضمیمه مدارک دیگری ارائه می‌شود، حسابرس ممکن است در رابطه با آندسته از رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی که ممکن است مستلزم توجه حسابرس باشند، مسئولیت های بیشتری داشته باشد. به عنوان مثال، در الزامات قانونی یا مقرراتی مرتبط با عرضه عمومی اوراق بهادار، حسابرس ممکن است ملزم به اجرای روش های حسابرسی بیشتر در تاریخ عرضه عمومی این اوراق باشد. این روش ها ممکن است شامل روش های یاد شده در بندهای ۶ و ۷ باشد که تا تاریخ عرضه عمومی یا نزدیک‌ترین تاریخ به آن اجرا شده و با مطالعه گزارش عرضه عمومی، مطابقت آن با اطلاعات مالی مرتبط با حسابرسی، ارزیابی می‌شود.
تعاریف
تاریخ تأیید صورت های مالی (رک: بند۵-ب)
ت-۲. مسئولیت تهیه و تأیید صورت های مالی، شامل یادداشت های توضیحی، به عهده هیئت مدیره یا ارکان مشابه آن است. تاریخ تأیید صورت های مالی باید قبل از تاریخ گزارش حسابرس نسبت به صورت های مالی باشد و شواهد مربوط به آن کسب شود.
تاریخ گزارش حسابرس (رک: بند۵-پ)
ت-۳. تاریخ گزارش حسابرس نباید قبل از تاریخ تکمیل فرایند کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب به عنوان مبنای اظهارنظر حسابرس نسبت به صورت های مالی باشد. این شواهد باید نشان‌دهنده تهیه مجموعه کامل صورت های مالی، شامل یادداشت های توضیحی، و پذیرش مسئولیت صورت های مالی توسط اشخاص ذیربط باشد . بنابراین، تاریخ گزارش حسابرس نمی تواند پیش از تاریخ تأیید صورت های مالی طبق تعریف بند ۵-ب باشد. به دلیل مسائل اداری، ممکن است بین تاریخ گزارش حسابرس طبق تعریف بند ۵-پ و تاریخ ارائه گزارش حسابرس به واحد تجاری، فاصله زمانی وجود داشته باشد.
تاریخ انتشار صورت های مالی (رک: بند ۵-ت)
ت-۴. تاریخ انتشار صورت های مالی عموماً به محیط قانونی و مقرراتی واحد تجاری بستگی دارد. در برخی شرایط، تاریخ انتشار صورت های مالی ممکن است تاریخی باشد که صورت های مالی به یک مرجع نظارتی (مثل بورس) ارائه می‌شود. از آنجا که صورت های مالی حسابرسی شده را نمی‌توان بدون گزارش حسابرس منتشر کرد، تاریخ انتشار صورت های مالی حسابرسی شده باید به تاریخ گزارش حسابرس یا تاریخ تحویل گزارش حسابرس به واحد تجاری یا بعد از آن تاریخ ها باشد.
ملاحظات خاص واحدهای بخش عمومی
ت-۵. تاریخ انتشار صورت های مالی در واحدهای بخش عمومی ممکن است تاریخی باشد که صورت های مالی حسابرسی شده و گزارش حسابرس نسبت به آن، به مراجع قانونی ذیربط یا به عموم ارائه می شود.
رویدادهای واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس (رک: بندهای ۶ تا ۹)
ت-۶. بسته به نتایج حاصل از ارزیابی خطر توسط حسابرس، روش های حسابرسی مقرر شده در بند ۶ ممکن است شامل روش های لازم برای کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب از جمله بررسی یا آزمون سوابق حسابداری یا معاملات واقع شده بین تاریخ صورت های مالی و تاریخ گزارش حسابرس باشد. روش های حسابرسی مقرر شده در بندهای ۶ و ۷، افزون بر روش هایی است که حسابرس ممکن است برای مقاصد دیگری اجرا کند و به واسطه آنها شواهدی را درباره رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی نیز کسب نماید (برای مثال، روش های کسب شواهد حسابرسی در خصوص مانده حساب ها در تاریخ صورت های مالی نظیر آزمون های انقطاع زمانی یا پی‌گیری وصول مطالبات پس از تاریخ صورت های مالی).
ت-۷. در بند ۷، روش های حسابرسی خاصی تشریح شده که حسابرس ملزم است به تبع روش های مقرر شده در بند ۶ انجام دهد. با این حال، روش های مرتبط با رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی که حسابرس اجرا می‌کند، ممکن است به اطلاعات در دسترس و، به ویژه، به میزان سوابق حسابداری تهیه شده پس از تاریخ صورت های مالی بستگی داشته باشد. در مواردی که سوابق حسابداری به روز نباشد، و در نتیجه صورت های مالی میان دوره‌ای (برای مقاصد درون‌سازمانی یا برون‌سازمانی) یا صورت‌جلسات مدیران اجرایی یا ارکان راهبری تهیه نشده باشد، روش های حسابرسی مربوط ممکن است به شکل وارسی دفاتر و سوابق موجود، شامل صورت‌حساب های بانکی، انجام شود. در بند ت-۸، نمونه‌هایی از برخی موضوعات دیگر که ممکن است حسابرس در طی این بررسی‌ها مورد توجه قرار دهد، ارائه شده است.
ت-۸. علاوه بر روش های حسابرسی مقرر شده در بند ۷، حسابرس ممکن است توجه به موارد زیر را ضروری و مناسب بداند:
• مطالعه آخرین نسخ در دسترس بودجه‌های واحد تجاری، جریان وجوه نقد پیش‌بینی شده و سایر گزارش های مربوط به مدیران اجرایی برای دوره‌های پس از تاریخ صورت های مالی،
• بررسی مکاتبات واحد تجاری،
• پرس و جو یا تکمیل پرس و جوهای شفاهی یا کتبی قبلی از مشاورین حقوقی واحد تجاری در ارتباط با دعاوی حقوقی یا ادعاها،
• بررسی این که آیا ضرورت دارد درباره برخی رویدادهای خاص پس از تاریخ صورت های مالی، تأییدیه کتبی مدیران دریافت شود تا پشتوانه سایر شواهد حسابرسی قرار گیرد و بدین وسیله شواهد حسابرسی کافی و مناسب کسب گردد.
پرس و جو (رک: بند ۷-ب)
ت-۹. حسابرس هنگام پرس و جو از مدیران اجرایی و، در صورت لزوم، ارکان راهبری واحد تجاری درباره رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی که می‌تواند بر صورت های مالی اثر گذارد، ممکن است جویای وضعیت جاری اقلامی شود که براساس اطلاعات مقدماتی یا غیرقطعی در حساب ها منظور شده است. همچنین، حسابرس ممکن است پرس و جوهای خاصی را درباره موضوعات زیر انجام دهد:
- اینکه آیا تعهدات، استقراض ها یا تضمین‌ها جدیدی واقع شده است یا خیر.
- اینکه آیا فروش یا تحصیل دارایی ها صورت پذیرفته یا برای چنین کارهایی برنامه‌ریزی شده است یا خیر.
- اینکه آیا افزایش سرمایه یا صدور اوراق بدهی نظیر اوراق مشارکت صورت پذیرفته، یا توافقی برای ادغام یا انحلال انجام یا برنامه‌ریزی شده است یا خیر.
- اینکه آیا دارایی های واحد تجاری توسط دولت مصادره شده یا به دلیل مواردی از قبیل آتش‌سوزی یا سیل از بین رفته است یا خیر.
- اینکه آیا در وضعیت اقلام احتمالی تغییراتی ایجاد شده است یا خیر.
- اینکه آیا تعدیلات حسابداری غیرعادی اعمال شده یا در نظر است اعمال شود یا خیر.
- اینکه آیا رویدادهایی که مناسب بودن رویه‌های حسابداری استفاده شده در تهیه صورت های مالی را زیر سئوال می‌برد (برای مثال، رویدادهایی که سبب تردید درباره برقرار بودن فرض تداوم فعالیت می‌شود) واقع شده است یا احتمال وقوع آن می‌رود یا خیر.
- اینکه آیا رویدادی واقع شده است که به اندازه‌گیری برآوردها یا ذخایر منعکس در صورت های مالی مرتبط باشد یا خیر.
- اینکه آیا رویدادهایی واقع شده است که بر قابلیت بازیافت دارایی ها مؤثر باشد یا خیر.
مطالعه صورت‌جلسات (رک: بند ۷-پ)
ملاحظات خاص واحدهای بخش عمومی
ت-۱۰. در واحدهای بخش عمومی، حسابرس ممکن است سوابق رسمی مصوبات مربوط مراجع قانون‌گذار را مطالعه و درباره موضوعات مطرح شده در مصوباتی که سوابق رسمی آنها آماده نشده است، پرس و جو کند.
واقعیت هایی که حسابرس پس از تاریخ گزارش حسابرس و پیش از انتشار صورت های مالی از آن مطلع می‌شود
مسئولیت مدیران اجرایی در قبال حسابرس (رک: بند ۱۰)
ت-۱۱. همانطور که در استاندارد ۲۱۰ تصریح شده است، طبق شرایط قرارداد حسابرسی مدیران اجرایی مسئولیت دارند واقعیت هایی را که ممکن است بر صورت های مالی اثرگذار باشند، و مدیران اجرایی در فاصله زمانی تاریخ گزارش حسابرس تا تاریخ انتشار صورت های مالی از آن آگاه شده‌اند، به حسابرس اطلاع دهند.
عدم اصلاح صورت های مالی توسط مدیران اجرایی (رک: بند ۱۳)
ت-۱۲. قوانین و مقررات یا چارچوب گزارشگری مالی ممکن است مدیران اجرایی را به انتشار صورت های مالی اصلاح شده، ملزم نکرده باشد. این حالت اغلب هنگامی رخ می‌دهد که زمان انتشار صورت های مالی دوره بعد نزدیک باشد و افشای مناسب این موضوع، در صورت های مالی دوره بعد صورت گیرد.
ملاحظات خاص واحدهای بخش عمومی
ت-۱۳. زمانی که مدیران اجرایی واحدهای بخش عمومی از اصلاح صورت های مالی خودداری می‌کنند، اقدامات لازم طبق بند ۱۳ ممکن است شامل گزارش جداگانه آثار رویدادهای پس از تاریخ صورت های مالی بر صورت های مالی و گزارش حسابرس به مراجع قانونی یا سایر نهادهای ذیربط طبق سلسله مراتب گزارشگری نیز باشد.
اقدام حسابرس برای جلوگیری از اتکا به گزارش حسابرس (رک: بند ۱۳-ب)
ت-۱۴. حتی در مواردی که حسابرس به مدیران اجرایی اطلاع داده باشد که صورت های مالی را منتشر نکنند و آنها نیز با درخواست حسابرس موافقت کرده باشند، ممکن است ضرورت یابد که حسابرس مسئولیت های قانونی دیگری را نیز ایفا کند.
ت-۱۵. در مواردی که مدیران اجرایی به رغم درخواست حسابرس از آنها درخصوص خودداری از انتشار صورت های مالی، صورت های مالی را منتشر می‌کنند، اقدامات حسابرس، برای جلوگیری از اتکا به گزارش حسابرس نسبت به صورت های مالی بستگی به اختیارات و مسئولیت های قانونی وی خواهد داشت. بنابراین، حسابرس ممکن است کسب مشورت حقوقی را مناسب تشخیص دهد.
واقعیت هایی که حسابرس پس از انتشار صورت های مالی از آن مطلع می‌شود
خودداری مدیران اجرایی از اصلاح صورت های مالی (رک: بند ۱۵)
ملاحظات خاص واحدهای بخش عمومی
ت-۱۶. چنانچه واحد بخش عمومی صورت های مالی خود را اصلاح نکند، راه کار مناسب برای حسابرس ممکن است گزارش موضوع به مرجع قانونی ذیربط باشد.
تلاش حسابرس برای جلوگیری از اتکا بر گزارش حسابرس (رک: بند ۱۷)
ت-۱۷. زمانی که حسابرس اعتقاد دارد مدیران اجرایی یا ارکان راهبری واحد تجاری، به رغم هشدار قبلی وی، اقدامات ضروری برای جلوگیری از اتکا بر گزارش حسابرس نسبت به صورت های مالی منتشر شده را انجام نداده‌اند، برای جلوگیری از هرگونه اتکای اشخاص به گزارش حسابرس، اقدامات لازم توسط حسابرس انجام خواهد گرفت. اقدامات حسابرس با توجه به اختیارات و مسئولیت های قانونی وی انجام خواهد شد. بنابراین، حسابرس ممکن است کسب مشورت حقوقی را مناسب تشخیص دهد.
اطلاعات این نوشته
شما میتوانید در صورت تمایل این پست را در شبکه های اجتماعی خود بازنشر دهید .
