فصل ششم – سندیکا
ماده ۲۵ – سندیکا جمعیتی است که کارگران یا کارفرمایان مربوط به یک حرفه و یا یک کارگاه و یا یک صنعت می‌توانند برای حفظ منافع حرفه‌ای و بهبود وضع مادی و اجتماعی خود تشکیل دهند.
ائتلاف چند سندیکا تشکیل یک اتحادیه و ائتلاف چند اتحادیه تشکیل یک کنفدراسیون را می‌دهد.
ماده ۲۶ – کلیه سندیکاها و اتحادیه‌ها و کنفدراسیونها در موقع تشکیل موظف به تنظیم اساسنامه و تسلیم آن به وزارت کار جهت ثبت می‌باشند.وزارت کار در صورتی که اساس نامه مغایرتی با این قانون و آیین‌نامه مربوطه آن نداشته باشد با ثبت آنها موافقت خواهد نمو
تبصره – سندیکاها و اتحادیه‌ها و کنفدراسیون‌هایی که قبل از تصویب این قانون در وزارت کار به ثبت رسیده‌اند مکلفند ظرف سه ماه از تاریخ اجرای این قانون اساسنامه خود را با مقررات این فصل و آیین‌نامه مربوطه تطبیق نموده و مراتب را برای ثبتمجدد به وزارت کار اطلاع دهند.
ماده ۲۷ – حقوق و وظایف اساسی سندیکا و اتحادیه و کنفدراسیون به قرار زیر است:
الف – انعقاد پیمان های دسته‌جمعی کار
ب – خرید و فروش و تملک اموال منقول و غیر منقول مشروط بر این که به قصد تجاری و جلب نفع نباشد.
پ – دفاع از حقوق و منافع حرفه‌ای اعضاء
ت – تأسیس شرکت های تعاونی جهت رفع نیازمندی های اعضاء
ث – تأسیس و ایجاد صندوق بیکاری به منظور تعاون و معاضدت کارگران بیکار سایر حقوق و وظایف و مقررات مربوط به اساسنامه و طرز تشکیل و ثبت و انحلال سندیکا و اتحادیه و کنفدراسیون به موجب آیین‌نامه مربوطه تعیین می‌گردد.
ماده ۲۸ – اجبار و عنف و تهدید کارگران به قبول عضویت سندیکا و یا منع آنان از قبول عضویت در سندیکا ممنوع است.
ماده ۲۹ – سندیکاها، اتحادیه‌ها و کنفدراسیون ها حق دخالت در امور سیاسی را ندارندو فقط در موارد حفظ منافع حرفه‌ای و اقتصادی خود‌می‌توانند نسبت به احزاب سیاسی اظهار تمایل و با آنان همکاری نمایند.
اطلاعات این نوشته
شما میتوانید در صورت تمایل این پست را در شبکه های اجتماعی خود بازنشر دهید .
